శ్రీవైష్ణవ సరళతమ మార్గనిర్ధేశిక – పాఠక మార్గనిర్దేశిక

శ్రీ:
శ్రీమతే శఠకోపాయ నమః
శ్రీమతే రామానుజాయ నమః
శ్రీమద్వరవరమునయే నమః
శ్రీవానాచల మహామునయే నమః

 శ్రీవైష్ణవ సరళతమ మార్గదర్శిని

పాఠకుల నిర్ధేశిని/పదకోశం

శ్రీవైష్ణవ ప్రాథమిక పరిభాష

• ఆచార్యుడు,గురువు- ఆధ్యాత్మికతను అదించువాడు- సాధారణంగా తిరుమంత్రమును ఉపదేశించువారు.
• శిష్య- శిష్యుడు /అంతేవాసి

• భగవంతుడు- శ్రీమన్నారాయణుడు
• అర్చామూర్తి- దేవాలయందు, మఠములయందు, గృహములయందు ఆరాధించబడు దయారూపిఅయిన భగనవానుని విగ్రహములు.
• ఎంపెరుమాన్,పెరుమాళ్,ఈశ్వరుడు- భగవానుడు
• ఎంపెరుమానార్ – భగవానుని కన్నా అతి కరుణామయులు –శ్రీరామానుజులు
• పిరాన్- ఉపకారకుడు
• పిరాట్టి,తాయార్- శ్రీమహాలక్ష్మి
• మూలవర్లు- ఆలయం లోపల పవిత్రంగా ప్రతిష్ఠించబడిన భగవానుని అచల(కదలని) రూపం.
• ఉత్సవర్లు-  తిరువీథులలో ఊరేగించుటకు ప్రతిష్ఠ చేయబడిన చలరూపి భవగానుడు.
• ఆళ్వార్లు- – – భాగవానుని సంపూర్ణ కృపకు పాత్రులై ద్వాపరయుగాంతము నుండి కలియుగారంభము వరకు  దక్షిణభారతమున నివసించిన వైష్ణవ సన్యాసులు. మరియు భగవద్భక్తిలో మునిగి తేలినవారు.
• పూర్వాచార్యులు- శ్రీవైష్ణవ సాంప్రదాయమున శ్రీమన్నారాయణుని నుండి పరంపరగా వస్తున్న ఆధ్యాత్మిక చక్రవర్తులు.
• భాగవతులి,శ్రీవైష్ణవులు- భగవానునకు దాస్యము చేయువారు.
• అరైయర్లు- భగవానుని ముందు దివ్యప్రభందములను రాగతాళ యుక్తముగా గానముచేయు శ్రీవైష్ణవులు.
• ఓరాణ్ వళి ఆచార్యులు- పెరియపెరుమాళ్   నుండి  మణవాళమామునుల వరకు వేంచేసి ఉన్న ఆచార్య సమూహం.

• పెరియపెరుమాళ్
• పెరియపిరాట్టి
• విష్వక్సేనులు
• నమ్మాళ్వార్
• శ్రీమన్నాథమునులు
• ఉయ్యకొండార్
• మణక్కాల్ నంబి
• ఆళవందార్(యామునాచార్యులు)
• పెరియనంబి
• ఎంపెరుమానార్(భగవద్రామానుజులు)
• ఎంబార్
• శ్రీపరాశర భట్టర్
• నఙ్జీయర్
• నంపిళ్ళై
• వడక్కు తిరువీథి పిళ్ళై
• పిళ్ళైలోకాచార్యులు
• తిరువాయ్ మొళిపిళ్ళై
• అళిగియ మణవాళ మామునులు(వరవరమునులు)

• దివ్యప్రబంధం – అరుళిచ్చెయళ్ గా వ్యవహరింపబడు ఆళ్వారులు అనుగ్రహించిన పాశురములు.
• దివ్యదంపతులు- శ్రీమన్నారాయణుడు మరియు శ్రీమహాలక్ష్మి
• దివ్యదేశములు- ఆళ్వారులచే కీర్తిపబడిన భగవానుడు వేంచేసి ఉన్న క్షేత్రములు/స్థలములు.
• దివ్యసూక్తులు,శ్రీసూక్తులు- భాగవానుని /ఆళ్వారాచార్యుల వచనములు.
• అభిమాన స్థలములు- పూర్వాచార్యులకు అభీష్ఠమైన భగవానుడు వెలసిన క్షేత్రములు.

• పాశురము- పద్యము/శ్లోకం
• పదిగం- దశకం(పది పాశురముల కూర్పు)
• పత్తు- శతకం(వంద పాశురముల కూర్పు)

• నిర్ధిష్ఠ / ప్రత్యేక అర్థములు(శ్రీవైష్ణవ పారిభాషిక పదాలు)

• కోయిళ్- శ్రీరంగం
• తిరుమల- తిరువేంగడం, తిరుమాళింరుశోలై
• పెరియ కోయిల్- కాంచీపురం
• పెరుమాళ్- శ్రీరాముడు
• ఇళయ పెరుమాళ్- లక్ష్మణుడు
• పెరియపెరుమాళ్- శ్రీరంగనాథుడు(మూలవర్లు)
• నంపెరుమాళ్- శ్రీరంగనాథుడు(ఉత్సవర్లు)
• ఆళ్వార్-నమ్మాళ్వార్ స్వామి- భగవద్రామానుజులు
• జీయర్, పెరియజీయర్- అళిగియ మణవాళ మామునులు(వరవరమునులు)
• స్వరూపం- నిజ స్వభావం/ఆకారం(శాస్త్రం నిర్ధేశించిన లక్షణములు కలిగి ఉండుట)
• రూపం – రూపం/ఆకృతి
• గుణం- కళ్యాణగుణములు

• పరత్వం – ఆధిపత్యం
• సౌలభ్యం- సులువుగా లభించుట/అందుబాటులో ఉండుట
• సౌశీల్యం – ఔదార్యం / అరమరికలు లేని ఉదారస్వభావం
• సౌందర్యం- శరీర సుందరత
• వాత్సల్యం- అమ్మలాంటి సహనం/ఓర్పు/క్షమా
• మాధుర్యం- మధురమైన రుచి(ఒక గుణం)
• కృప,కరుణ,దయా,అనుకంపా- అనుగ్రహం,కనికరం.

• శాస్త్రం- మనను నిర్ధేశించు/మార్గనిర్దేశనం  చేయు ప్రామాణిక గ్రంథములు-   వేదం, వేదాంతం, పాంచారాత్రాగమం, ఇతిహాసములు (శ్రీరామాయణభారతాదులు), పురాణములు (విష్ణుభాగవతగరుడాది) , ఆళ్వారులదివ్యప్రబంధములు, పూర్వాచార్యుల కృతులు- స్తోత్రములు(స్తోత్రరత్నాది) వ్యాఖ్యానములు.
• కర్మ- చర్య,-పాప(దుర్గుణములు)పుణ్యపు(సద్గుణములు) క్రియలు.
• మోక్షం- భవబంధ విమోచనం/విముక్తి

• భగవత్కైంకర్యమోక్షం- ఈ భవబంధ విముక్తి జరిగిన పిమ్మట పరమపదమున ఉండు నిత్యకైంకర్యం.
• కైవల్యం- ఈ భవబంధ విముక్తి జరిగిన పిమ్మట ఉండు ఆనందమయ నిత్యకైంకర్యము.

• కర్మయోగ,ఙ్ఞానయోగ, భక్తియోగములు- భగవంతున్ని పొందు మార్గములు.
•  ప్రపత్తి,శరణాగతి- తన భారాన్నంతటిని భగవంతుని పై వేయుట. భవంతున్ని చేరుటకు అతనే మార్గమని నమ్మి ఉండుట.
• ఆచార్యనిష్ఠులు-  ఆచార్య శ్రీపాదములను మాత్రమే ఆశ్రయించువారు.  వీరినే ‘ప్రపన్నులు’ అని అందురు.
• ఆచార్య అభిమానం- ఆచార్యుల కృపకు పాత్రులు అవ్వడం

• పంచసంస్కారములు(సమాశ్రయణములు)-  శుద్ధీకరణ ప్రక్రియల ద్వారా ఒక వ్యక్తిని భగవానుని కైంకర్యమునందు(ఈ సంసారమునందు మరియు పరమపదమునందు)  నిమగ్నపరచుట. ఆ ప్రక్రియలు..

• తాప- శంఖచక్రలాంఛనములు-తాపం(వేడి) గావించబడిన శంఖచక్రముద్రలను  మన భుజములయందు ధరింపచేయుట. దీనివలన మనం ఇకపై భగవంతుని సొత్తుగా పరిగణింపబడతాము. ఎలాగైతే ఒక పాత్రపై యజమాని  చిహ్నముచే ముద్రించిన అది వానికి ఎలాచెందునో మనం కూడ ఈ శంఖచక్రముద్రల స్థాపనం వల్ల భగవానునకే చెందిన వారమవుతాము.
• పుండ్రం(చిహ్నం) – ద్వాదశ ఊర్ధ్వపుండ్రధారణం- శరీరమున పన్నెండు స్థలములలో ఊర్ధ్వపుండ్ర(తిరుమణి మరియు శ్రీచూర్ణం) ధారణం చేయుట.
• నామ- దాస్య నామం- ఒక నూతన పేరు ఆచార్యునిచే పొందుట.(రామానుజదాస, మధురకవిదాస, శ్రీవైష్ణవదాస ఇత్యాదులు)

• మంత్రం- మంత్రోపదేశం- రహస్యమంత్రములను ఆచార్యుని ద్వారా పొందుట. ఇది మననం చేయువారిని దుఃఖముల నుండి రక్షించును.- తిరుమంత్రం, ద్వయమంత్రం మరియు చరమశ్లోకములనెడి ఈ మంత్రములు సంసార  విముక్తిని కలిగించును. లోతైన విశ్లేషణకై దీనిని చూడండి: http://ponnadi.blogspot.in/2015/12/rahasya-thrayam.html                                                                                                                                     
• యాగ-దేవపూజ-తిరువారాధన క్రమమును అభ్యసించుట.

• కైంకర్యం- భగవానునికి, ఆళ్వారులకు, ఆచార్యులకు, భాగవతులకు సేవ చేయుట.
• తిరువారాధన- భగవంతున్ని ఆరాధించుట(పూజ)
• తిరువుళ్ళం- ఇష్ఠప్రకారం
• శేషి- యజమాని
• శేష- దాసుడు/సేవకుడు
• శేషత్వం- భగవానునికై దాస్యమునకు  సర్వదా సిద్ధమై ఉండుట. (శ్రీరామునికి సేవచేయు లక్ష్మణుని వలె)
• పారత్రంత్యం – భగవానునికి పూర్తిగా ఆధీనపడుట. (భరతాళ్వాన్ వలె శ్రీరాముని ఆఙ్ఞకు సర్వదా లోబడి ప్రవర్తించుట  మరియు ఎడబాటును కూడా సమ్మతించుట )
• స్వాతంత్ర్యం- తన ఇష్ఠానుసారం నడుచుకొనుట.
• పురుషాకారం-సిఫార్సు, మధ్యవర్తిత్వం/ఉపశమింపచేయడం- ఈ జీవులు తాము చేసిన పాపకర్మ  ఫలితంగా క్షింపబడడానికి అర్హులు కానున్నను పరమదయాస్వరూపిణి అయిన  శ్రీమహాలక్ష్మి తాను భవగవానుని ఒప్పించి ఈ జీవున్ని అతని కృపకు పాత్రున్ని చేయును కావున తాను పురుషాకారిణి.  ఆచార్యులు కూడా ఈ పురుషాకార స్వభావులే. ఈ పురుషాకారం చేయువారికి ముఖ్యంగా మూడు గుణాలు ఉండాలి.

• కృప- ఈ కర్మానుభవ జీవునిపై దయ.
• పారత్రంత్యం – సర్వం భాగవానునిపై ఆధారపడి ఉండుట.
• అనన్యర్హత్వం- భగవానునికే తప్ప ఇతరులకు చెందకుండుట.

• అనన్య శేషత్వం – భగవానునికి మరియు భాగవతులకు తప్ప ఇతరులకు కైంకర్యం చేయకుండుట.
• విషయాంతరం – ప్రాపంచిక/ ఐహిక సుఖములు- కైంకర్యము కంటే వేరైనవి/ఇతరములు.
• దేవతాంతరము- శ్రీమన్నారాయణుడే పరత్వం. ఇతర జీవాత్మలు దేవతాంతరములు( అనగా ఈ జీవాత్మలు భగవానుని ఆఙ్ఞచే ఈ లౌకిక జగత్తులో కొన్ని కార్యములు నెరవేర్చుటకు నియమింపబడతారు. వీరుకూడా కర్మ బద్ధులే).
• స్వగత స్వీకారం- తమను తాము భాగవానుని/ఆచార్యునిలా భావించడం (నేను అను అహంకారం).
• పరగతస్వీకారం- భగవానుడు/ఆచార్యుడు తమ ప్రతయ్నం/ప్రార్థన లేకుండానే , అప్రయత్నంముగా మనలను స్వీకరించడం.
• నిర్హేతుక కృప- ఏ కారణం లేకుండానే చూపే దయ- జీవాత్మ ప్రోద్భలంచేయబడని/పురికొల్పబడని     భగవానుని యొక్క ధృడమైన కృప.
• సహేతుక కృప- జీవాత్మ స్వప్రయత్నము చేసి పురికొల్పబడిన భగవానుని కృప.
• నిత్యులు- నిత్యసూరులు- పరమపదమున భగవానునికి కైంకర్యము చేయు వారు(ఎక్కడైనా ఉన్నను). నిత్యులనగా   ఈభౌతిక సంసారబంధం లేశ మాత్రములేని  పవిత్రులు.
• ముక్తులు- ఒక నాడు ఈ భౌతిక సంసారబద్దులై చివరకు పరమపదమును చేరుకొని పవిత్రులుగా మారి భగవానుని కైంకర్యం చేయువారు.
• బద్ధులు- ప్రస్తుతం ఈ భౌతిక సంసారమున జీవించువారు. వీరినే సంసారులు అందురు.
• ముముక్షువులు- మోక్షంకై ప్రయత్నం చేయువారు.
• ప్రపన్నులు- భగవానుని కైంకర్యమే సర్వమని భావించేవారు. వీరుకూడా ముముక్షువుల వంటివారే.

• ఆర్తప్రపన్నులు- ఒకసారి కష్ఠభూయిష్ఠమైన ఈ భౌతిక సంసారము నుండి విముక్తిని కోరువారు.

• దృప్తప్రపన్నులు- భగవానుని కైంకర్యమే సర్వమని భావించినను ఒకానొకసారి ఈలౌకిక ప్రపంచమున భగవానునికి మరియు భాగవతులకు కైంకర్యము చేయజాలక పరమపదములో ఈ కైంకర్యమును అభిలషించువారు.
• తీర్థం – పవిత్ర జలం
• శ్రీపాదతీర్థం-  చరణామృతం- ఆచార్యుల పాదప్రక్షాళన జలం.
• భోగం- భగవానునికి సమర్పించుటకు సిద్ధమైన  పక్వాపక్వములు.
• ప్రసాదం- శ్రీవైష్ణవులు స్వీకరించు భగవన్నివేదిత పదార్థములు(పక్వాపక్వములు).
• ఉచ్చిష్టం- ప్రసాదానికి మరోపేరు.(శేషప్రసాదం) కొన్ని సార్లు ఇతరులచే సృశింపబడినది(ఇతరుల అథరములచే తాకబడినది)-సందర్భమును బట్టి అర్థం మారును.
• పడి-భోగములకు ఉపయోగించు నామాంతరం(తమిళ పదం)
• సాత్తుప్పడి- చందనం

• శఠారి, శ్రీ శఠకోపమ్ – శ్రీమన్నారాయణుని పాదపద్మములు. నమ్మాళ్వార్,  శ్రీ శఠకోపముగా పరిగణింపబడతారు. దీనికి కారణం  వీరు భగవానుని శ్రీపాదపద్మముల స్థానీయులు.
• మథురకవులు- నమ్మాళ్వార్ (పాదస్థానీయులు) శ్రీపాదములకు వ్యవహారనామము.
• శ్రీరామానుజం-ఆళ్వార్ తిరునగరిలో నమ్మాళ్వార్ (పాదస్థానీయులు) శ్రీపాదములకు వ్యవహారనామము.
• శ్రీరామానుజం- అందరి ఆళ్వారుల (పాదస్థానీయులు) శ్రీపాదములకు వ్యవహారనామము
• ముదలిఆండాన్- శ్రీరామానుజుల (పాదస్థానీయులు) శ్రీపాదములకు వ్యవహారనామము
• పొన్నడియామ్ శఙ్కమలం – మామునుల శ్రీపాదములకు వ్యవహారనామము.
• సాధారణంగా ప్రధానశిష్యులు శ్రీపాదములుగా వ్యవహరింపబడతారు. ఉదాహరణకు- ఎంబార్ కు – శ్రీపరాశరభట్టర్ శ్రీపాదములు(పాదస్థానీయులు), – శ్రీపరాశరభట్టర్ కు నఙ్జీయర్ శ్రీపాదములు, నఙ్జీయర్ కు నంపిళ్ళై శ్రీపాదములు మొ.

• విభూతి – సంపద/ఐశ్వర్యము
• నిత్యవిభూతి – ఆధ్యాత్మిక జగత్తు( పరమపదం/శ్రీవైకుంఠము)
• లీలావిభూతి- లౌకిక జగత్తు(జీవులు నివాసమగు ఈ సంసారం)

• అడియేన్ ,దాసుడు – తమను తాము సంభోధించుకొనే సాంప్రదాయక గౌరవవాచకము(నేను కు బదులు)   వినయపూర్వక తాను.
• దేవరవారు, శ్రీమాన్- ఇతర శ్రీవైష్ణవులను సంభోధించు సాంప్రదాయక గౌరవవాచకము- మీ దయ
• ఎళుందరళుతల్- వేంచేయడం(సాంప్రదాయక  వచనములు)
• కణ్ వళరుతళ్ – శయనించడం.
• నీరాట్టం- స్నానమాడుట.
• శయనం – నిద్రించడం.

• శ్రీపాదం- భగవానుని/ఆళ్వారులను/ఆచార్యులను పల్లకిలో మోయుట/మోయువారు.
•  తిరువడి- శ్రీపాదపద్మములు(హనుమాన్ కు సాంప్రాదాయక సంభోధన)
• వ్యాఖ్యానం- స్పష్ఠ వివరణ.
• ఉపన్యాసం – ప్రసంగం
• కాలక్షేపం- మూలమును చూచి దానిలోని వరుస వాక్యములకు చదివి దానికి  విస్తృత వ్యాఖ్యానమును అనుగ్రహించుట.

• అష్ఠదిగ్గజములు- శ్రీమణవాళమాహామునులు  శ్రీవైష్ణవ సత్సాంప్రదాయమును నలుదిశలా భావితరాలకు ప్రచారం చేయుటకు ఏర్పరచిన/స్థాపనచేసిన ఎనిమిదిమంది ఆచార్యులు.
• 74 సింహాసనాధిపతులు –  శ్రీ రామానుజాచార్యులు శ్రీవైష్ణవ సత్సాంప్రదాయమును నలుదిశలా భావితరాలకు ప్రచారం చేయుటకు ఏర్పరచిన/స్థాపనచేసిన డెబ్బైనాలుగు మంది ఆచార్యులు.

వేదాంత/తత్త్వ సంబంధిత పదాలు

• విశిష్ఠాద్వైతం-   చిత్తు అచిత్తుతో కూడుకొని ఉన్న పరతత్త్వమును(భగవంతున్ని)  తెలుపు సిద్ధాంతం/తత్త్వశాస్త్రం.
• సిద్ధాంతం – ఒక నియమమును స్థిరీకరించునది.
• మిథునం-  శ్రీలక్ష్మీనారాయణులు(పెరుమాళ్ మరియు పిరాట్టి)
• ఏకాయనం- శ్రియః పతిత్వమునునకు.(మహాలక్ష్మికి పతియైన వాడు)  ప్రాథాన్యత ఇవ్వకుండా శ్రీమన్నారాయణుని ఆధిక్యాన్ని అంగీకరించుట.
• మాయావాదం- ఏక రూపం గల బ్రహ్మమును అంగీకరిస్తు మిగితాదంతా  మిథ్యా(భ్రాంతి- లేనిది ఉన్నట్టుగా ఉన్నది లేనట్టుగా భావించడం) అని భావించు ఒక సిద్ధాంతం.
• ఆస్థికుడు- శాస్త్రమును ప్రమాణముగా అంగీకరించువాడు.
• నాస్థికుడు- శాస్త్రమును ప్రమాణముగా అంగీకరించనివాడు.
• బాహ్యులు- శాస్త్రమును ప్రమాణముగా అంగీకరించనివారు
• కుదృష్ఠులు- శాస్త్రమును తమకు అనుకూలంగా మారుస్తు ప్రమాణముగా అంగీకరించువారు.
• ఆప్తులు – మన ఉన్నతిని కోరువారు.
• ప్రమా – ప్రామాణిక ఙ్ఞానం
• ప్రమేయం – ప్రామాణిక ఙ్ఞానం  లక్ష్యము.
• ప్రమాత – ప్రామాణిక ఙ్ఞానమును రక్షించువాడు.
• ప్రమాణం – ప్రామాణిక ఙ్ఞానమును ఆర్జించువాడు.
• ప్రత్యక్షం- ఇంద్రియ(కన్ను,చెవులు మొ||) గోచరమైనది.

• అనుమానం- పూర్వపు పరిశీలన ఆధారముగా ఉత్పన్నమైన ఙ్ఞానం.
• శబ్దం-శాస్త్ర వచనములు/ప్రామాణిక ఆధారం

• తత్త్వత్రయం- ప్రపన్నులు స్పష్ఠంగా తెలుసుకోదగ్గ  మూడు అస్థిత్వముల. లోతైన విశ్లేషణకు  చూడండి: http://ponnadi.blogspot.in/p/thathva-thrayam.html
•  చిత్తు అచిత్తు,జీవాత్మ- ఆత్మఙ్ఞానం
• అచిత్తు,అచేతనం, ప్రకృతి- పదార్థం, జడమైనది.

• ఈశ్వరుడు – భగవాన్ శ్రీమన్నారాయణుడు

• రహస్యత్రయం- పంచసంస్కార సమయమున ఆచార్యునిచే అనుగ్రహింపబడు మూడు గోప్యమంత్రములు. లోతైన విశ్లేషణకు  చూడండి:  http://ponnadi.blogspot.com/2015/12/rahasya-thrayam.html .

• తిరుమంత్రం- అష్ఠాక్షరీమహామంత్రం
• ద్వయమంత్రం- రెండుగా  ఉన్న మహామంత్రములు.
• చరమశ్లోకం- ‘సర్వథర్మాన్ పరిత్యజ్య’– అను గీతాశ్లోకం: ‘సకృదేవ ప్రపన్నాయ’ – అను రామ చరమశ్లోకం: ‘స్థితే మనసి’– అను వరాహ చరమశ్లోకములు. సాధారణంగా  – ‘సర్వథర్మాన్ పరిత్యజ్య’– అను గీతాశ్లోకమే చరమశ్లోకముగా రూఢి అయినది.

• అర్థపంచకం- ఐదు ప్రధాన నియమాలు- పంచసంస్కారములు అనుగ్రహించేటప్పుడు ఆచార్యులు ఉపదేశిస్తారు. లోతైన వివరణ కోసం http://ponnadi.blogspot.com/2015/12/artha-panchakam.html  దర్శించండి
  • జీవాత్మ- లౌకిక(సంసారిక) జీవులు(మానవులు)
  • పరమాత్మ – భగవానుడు
  • ఉపేయం , ప్రాప్యం- పొందవలసిన లక్ష్యం  -చేయవలసిన  కైంకర్యం
  • ఉపాయం- ఆ లక్ష్యాన్ని పొందడానికి మార్గం.
  • విరోధి – ఆ లక్ష్యాన్ని పొందడానికి అడ్డంకులు

• ఆకారత్రయం – ప్రతి జీవాత్మకు ఉండవలసిన మూడు ముఖ్యమైన స్థితులు/లక్షణములు.

• అనన్యశేషత్వం- భగవంతుడే రక్షకుడని(పరత్వం) నమ్ముట.
• అనన్య శరణత్వం- భగవంతుడే ఆశ్రయించతగ్గవాడని నమ్ముట.
•  అనన్య భోగ్యత్వం- సాధారణ “ కేవలం భగవంతున్ని మాత్రమే అనుభవించుట” , భగవానుడు మాత్రమే                         అనుభవించ యోగ్యుడు” అని నమ్మిఉండుటయే ప్రథానఉద్దేశ్యం.
• సామానాధికరణ్యం-ఒకే ఆథారముతో ఒకటి కన్న ఎక్కువ సంఖ్యలో ఉన్న కారకం/గుణం.  ఒకే పరిధిని వివరించు  రెండు అంతకన్నా ఎక్కువ పదాలు.    దీనికి ఉదాహరణగా – మృద్గటం (మట్టి కుండ) . కుండ తయారుకావడానికి – ఆధారం(మూలం) ఆధేయం(రూపం) కావాలి. అవే మట్టి మరియు ఘటత్వం. వేరొక ఉదాహరణ- “శుక్లపటము”(తెల్లని వస్త్రం)దీనికి రెండు విశేషణములు- ఒకటి తెలుపుదనం రెండవది పటత్వం(వస్త్రం అగుట). వీటి మాదిరిగా – బ్రహ్మా/భగవానుడు  సామానాధికరణ్యముగా అన్నిఅస్థిత్వములకు ఆధారం.  సంస్కృతం మరియు వేదాంత ఙ్ఞానమున్న పండితులవద్ద తెలుసుకొనవలసిన లోతైన విశ్లేషణ.
• వైయాధికరణ్యం-  రెండు అంతకన్నా ఎక్కువ అంశాలతో కూడికొని ఉన్న మూలం. ఉదాహరణకు-  ఒక కుర్చికి భూమి ఆధారం కావచ్చు మరియు పూలకుండికి ఒక బల్ల ఆధారం కావచ్చు. వేరువేరువాటికి (అస్థిత్వాలకు )వేరువేరు ఆథారాలు ఉంటాయి.

 

• సమిష్ఠి సృష్ఠి-  భగవానుడు ఈ సృష్ఠిని పంచభూతము వరకు నిర్వహించి  జీవాత్మను బ్రహ్మలాగా నియమిస్తాడు. ఈ స్థితిని సమిష్ఠి సృష్ఠి అంటారు.
• వ్యష్ఠి  సృష్ఠి- భగవానుడు బ్రహ్మను మరియు ఋషులను మొదలైన వారిని  నియమించి (తాను అంతర్యామిగా ఉంటూ) అస్థిత్వాలకు వేరువేరు రూపాలను సృష్ఠిస్తాడు.
• వ్యష్ఠి సంహారం- భగవానుడు , రుద్రుడు, అగ్నికి  అధికారమిచ్చి(తాను అంతర్యామిగా ఉంటూ) ఈ అస్థిత్వాలను నశింపచేస్తాడు.
• సమిష్ఠి సంహారం- భగవానుడు తనంతటతానే స్వయంగా పంచభూతములను తనలో కలుపుకొంటాడు

మిగితా వివరాలకు : http://kaarimaaran.com/downloads.html

తెలుగుసేత

అడియేన్ నల్లా శశిధర్  రామానుజదాస

మూలము: https://srivaishnavagranthams.wordpress.com/readers-guide/

పొందుపరిచిన స్థానము: https://srivaishnavagranthamstelugu.wordpress.com/

ప్రమేయము (గమ్యము) – http://koyil.org
ప్రమాణము (ప్రమాణ గ్రంథములు) – http://granthams.koyil.org
ప్రమాత (ఆచార్యులు) – http://acharyas.koyil.org
శ్రీవైష్ణవ విద్య / పిల్లల కోసం – http://pillai.koyil.org