Monthly Archives: December 2019

విరోధి పరిహారాలు – 23

శ్రీః  శ్రీమతే శఠకోపాయ నమః  శ్రీమతే రామానుజాయ నమః  శ్రీమత్ వరవరమునయే నమః శ్రీ వానాచల మహామునయే నమః

శ్రీ వైష్ణవుల రోజువారీ జీవితంలో వివిధ రూపాలలో ఎదుర్కొంటున్న అడ్డంకుల గురించి ఎమ్పెరుమానారు, వంగి పురత్తు నంబికి వివరిస్తారు. వంగి పురత్తు నంబి ఈ విశేషాలను ఒక అద్భుతమైన గ్రంథ రూపంగా “విరోధి పారిహారంగళ్ (విరోధి పరిహారాలు) అనే గ్రంథంలో గ్రంథస్తపరిచారు.

ఈ సంచికలోని శీర్షికలు శ్రేణిగా ఆంగ్లములో ఈ పుస్తకము –  https://srivaishnavagranthamstelugu.wordpress.com/virodhi-pariharangal/ లో చూడవచ్చు.

దయచేసి మునుపటి శీర్షికను ఇక్కడ చుడండి – https://srivaishnavagranthamstelugu.wordpress.com/2019/12/01/virodhi-pariharangal-22/ .

55.  భోజ్య విరోధి  – ఆహారం / భోజనం తినడంలో అవరోధాలుఎమ్పెరుమానార్ దేవ పెరుమాళ్ యొక్క రహస్య సేవకుడైన తిరుక్కచ్చి నంబి యొక్క అవశేషాలను తినాలని కోరారు

భోజ్యం అంటే భుజించేది అని అర్థం. ఈ విభాగంలో, మనం ఎక్కడ భుజించాలో ఎక్కడ భుజించకూడదో వివరంగా చర్చించబడింది.  అనువాదకుల గమనిక: ఆహారాన్ని తీసుకోవడం లేదా తినడం విషయానికి వస్తే, చాలా పరిమితులు, నియమాలు ఉన్నాయి. ముందుకాలంలో, చాలా మంది వైధికులు (వేదాన్ని అనుసరించేవారు) “పరాన్న నియమాన్ని” అనుసరించేవారు – అనగా, వేరొకరి/బయట నుండి స్వీకరించేవారు కాదు (స్వయంగా వంట చేసుకొని మాత్రమే భుజించేవారు), అది కాకుండా గుళ్ళు, మఠాల సన్నిధుల్లో  ప్రసాదాన్ని తీసుకునేవారు. కానీ ఈ రోజుల్లో స్పష్టమైన మార్పు కనిపిస్తుంది – చాలా మందికి వంట రాకపోవడం వల్ల బయటి ఆహారం (ప్రసాదం కూడా కానిది) మీద ఆధారపడి ఉంటున్నారు . సాధారణంగా, శ్రీవైష్ణవులు సాత్విక ఆహార పదార్థాలను ఎంపెరుమాన్కి సమర్పించి ఆ తరువాత భుజించవచ్చు.  మనం తినే ఆహారాన్ని తినే ముందు బాగా విశ్లేషించాలి – దానిని శ్రీవైష్ణవులు వండి ఉండాలి, భగవత్ ప్రసాదం అయిఉండాలి మరియు ఆ వ్యక్తికి ఆ నిర్దిష్ట సమయంలో తినడానికి సరై ఉండాలి. ఉదాహరణకు, అద్భుతమైన భోజనం శ్రీవైష్ణవులు వండి ఉండవచ్చు, ఎంపెరుమాన్కు కూడా సమర్పించి  ఉండవచ్చు – కాని ఏకాదశి లాంటి రోజున అటువంటి ఆహార పదార్థాలు తినలేము. ఆహార పదార్థాల విషయానికి వస్తే, వాటిని తినడంలో 3 రకాల పరిమితులు తలెత్తుతాయి – జాతి దుష్టం (అనర్హమైన ఆహార పదార్థాలు – ఉల్లిపాయ, వెల్లుల్లి మొదలైనవి), ఆశ్రయ దుష్టం (అవైష్ణవుల సంబంధంలోకి వచ్చిన ఆహార పదార్థాలు, సాత్వికమైనవి కూడా) మరియు నిమిత్త దుష్టం (చెడిపోయిన ఆహార పదార్థాలు మొదలైనవి). ఈ సందర్భాలలో, అలాంటి ఆహార పదార్థాలు మనకు సరైనవి కాదు.  అలాగే, భగవద్గిత 17.8 నుండి 17.10 వరకు, శ్రీ కృష్ణ భగవానుడు క్లుప్తంగా వివరించారు, కొన్ని గంటల కంటే ఎక్కువసేపు ఉంచిన ఆహారం, దాని సహజ రుచిని కోల్పోయిన ఆహారం, పాడైన ఆహారం మొదలైనవి పనికిరావు. ఆహారానికి సంబంధించిన వివిధ విషయాలపై పెద్దల నుండి నేర్చుకోవడం మరియు ఆ వ్యక్తికి తగిన వాటిని మాత్రమే తీసుకోవడం మంచిది. దయచేసి అహార నియమాలపై వివరణాత్మక చర్చను ఈ క్రింద చూడండి.

http://ponnadi.blogspot.in/2012/07/srivaishnava-aahaara-niyamam_28.html ఇంకా  http://ponnadi.blogspot.in/2012/08/srivaishnava-ahara-niyamam-q-a.html.

  • సంసారుల (భౌతిక దృష్టి కలిగిన వ్యక్తులు) ఇళ్లలో ఆహారం తినడం ఒక అడ్డంకి. సంసారులు ఎవరు అన్న విషయాన్ని గురించి ఇప్పటికే చర్చించాము – ఆత్మ జ్ఞానం (ఆత్మ గురించి జ్ఞానం) మరియు భగవత్ జ్ఞానం (భగవంతుని గురించి జ్ఞానం) లేని వారు.
  • కేవలం రక్త సంబంధం ఆధారంగా బంధువుల ఇంట్లో ఆహారం తినడం ఒక అడ్డంకి. శ్రీవైష్ణవులు మధ్య కూడా, కనీసం కొన్ని శ్రీవైష్ణవ లక్షణాలు కలిగి ఉండాలి, ప్రవర్తన (కార్యాచరణ, ఆచారం – ప్రాథమిక నియమాలు / నిబంధనలు అనుసరించి) ఉండాలి.
  • లౌకిక సుఖాలు మరియు ఇతర ప్రయోజనాలు కోసం చూస్తున్నవ్యక్తులు తయారుచేసిన భగవత్ ప్రసాదం తినడం ఒక అడ్డంకి . కొంత మంది తమ లౌకిక కోరికలు (పరీక్షలలో ఉత్తీర్ణత, వివాహం, మొదలైనవి) నెరవేరినప్పుడు ప్రత్యేక ప్రసాదాలు సమర్పించుకుంటామని కోరుకుంటారు.  వారి కోరికలు నెరవేరిన తర్వాత, వారు ప్రత్యేక భోగం తయారుచేసి ఎంపెరుమానుకి సమర్పించమని అభ్యర్థించవచ్చు. భగవత్ ప్రసాదమైనప్పటికీ, వారి కోరిక ఉద్దేశం ఉన్నందున, అటువంటి ప్రసాదానికి దూరంగా ఉండాలి.
  • దివ్య దేశం యొక్క మహిమలను పూర్తిగా అర్థం చేసుకోకుండా భగవత్ ప్రసాదం తినడం ఒక అడ్డంకి. ఆళ్వార్లు పాడటం వలన దివ్య దేశం గొప్పగా మహిమాన్వితమైనాయి. ఆ మహిమలను బాగా అర్థం చేసుకోవాలి.
  • భగవానునికి మాత్రమే అంకితమైన వ్యక్తుల వద్ద ఆహారం తినడం ఒక అడ్డంకి. అలాంటి వారికి ఆచార్యలు, భాగవతులు మొదలైనవారి మహిమలు తెలియవు, అందువల్ల వారి ఇళ్లలో ఆహారాన్ని  తినకూడదు.
  •  శ్రీవైష్ణవుల గృహాలలో సొంతంగా వండిన ఆహారాన్ని తినడం – ఈ విషయం గురించి స్పష్టత లేదు. తమ సంతృప్తి  కొరకు ఆహారాన్ని వండి మొదట ఎంపెరుమాన్కు సమర్పించకపోవడం అని అర్థం చేసుకోవచ్చు. భగవాన్ స్వయంగా భగవద్గిత 3.13 లో  ” తేత్వకం భుంజతే పాపా యే పచంతి ఆత్మ కారణాత్” – తమ సంతృప్తి కోసం ఆహారాన్ని తయారు చేసుకునేవారు కేవలం పిడికిలితో పాపాలను తింటున్నారు.
  • ఆతిథ్యం వహించే వారు, తదీయారాదనం కోసం ఎంత ఖర్చు చేశారనే దానిపై దృష్టి పెట్టేవారి ఇళ్లలో ఆహారాన్ని తినడం ఒక అడ్డంకి.
  • తమ కీర్తి, ప్రతిష్టలు మొదలైనవాటిని పెంచడానికి ఇచ్చిన ఆహారాన్ని భుజించడం ఒక అడ్డంకి. అనువాదకుల గమనిక: కొందరు వ్యక్తులు దాతృత్వంలో తాము చాలా గొప్పవారని చూపించడానికి భోజనం పెడతారు. అలాంటి ప్రదేశాలకు దూరంగా ఉండటం మంచిది.
  • వివాహాలలో / పండుగలలో భోజనం చేయడం ఒక అడ్డంకి. అనువాదకుల గమనిక: సరైన  మఠం / తిరుమాలిగ మొదలైన వాటిలో సరైన తదీయారాదనంగా చేయకపోతే, వివాహాలలో తినడం ఖచ్చితంగా మానుకోవాలి. ముఖ్యంగా ఈ రోజుల్లో, ఆహారాన్ని తయారుచేసే సూత్రాలను చాలా సులువుగా తీసుకుంటున్నారు, అవైష్ణవులు మొదలైన వారు కూడా  పాల్గొంటున్నారు. అలాంటి ప్రదేశాలలో తినకుండా ఉండటమే మంచిదని సూచిన.
  • కర్మ కాండల వేడుకలలో ఆహారం తినడం ఒక అడ్డంకి. మునుపటి వివరణ మాదిరిగానే.
  • డబ్బులిచ్చి ఆహార పదార్థాలు కొనడం మరియు తినడం ఒక అడ్డంకి. హోటళ్ళు మరియు దేవాలయాలలో విక్రయించే ఆహారాన్ని కూడా మానుకోవాలి. అనువాదకుల గమనిక: ఎవరైనా తదీయారాదనం చేస్తుంటే, భోంచేసిన తరువాత, తదీయారాదనం నిర్వహిస్తున్న వ్యక్తికి సహాయపడటానికి కొంత ద్రవ్యం సమర్పించుకోవచ్చు. అమ్మకం కోసం ఉద్దేశించిన ఆహారాన్ని కొనడం పూర్తిగా అనారోగ్యకరమైనది, ఎందుకంటే దానిని విక్రయించే వ్యక్తి డబ్బు సంపాదించే ఆసక్తి కలిగి ఉంటాడు మరియు అలాంటి ఆహారాన్ని తీసుకోవడం ద్వారా మనం కూడా అలాంటి వైఖరితో ప్రభావితమవుతాము.
  • ఆహార అవశేషాలు తినడం (ఇతరులు నోటికి తగలడం ద్వారా కలుషితమైన ఆహారం… ఎంగిలి) ఒక అడ్డంకి. అనువాదకుల గమనిక: ఇక్కడ సామాన్యుల అవశేషాలను నివారించాలని అర్థం చేసుకోవాలి. భగవద్గితలో, భగవాన్ ఈ సూత్రాన్ని కూడా వివరించారు.  ఉచ్చిష్తం (అవశేషాలు) తినకూడదని చెప్పారు. వ్యాఖ్యానంలో, ఎంపెరుమానార్ ఆచార్యులు మొదలైన వారి అవశేషాలు స్వీకరించడానికి సరైనవని వివరించారు. వేదాంతాచార్యులు తమ వ్యాఖ్యానంలో, తండ్రి, అన్నయ్య, భర్త (భార్య కోసం) మొదలైనవారి అవశేషాలు తినడానికి తగినవని వివరించారు. తొండరడిప్పొడి ఆళ్వారులు తిరుమాలై  పాసురం 41లో (మునుపటి వ్యాసంలో చర్చించబడింది) చెప్పినట్లుగా, అర్హతగల శ్రీవైష్ణవుల అవశేషాలు తినడానికి తగినవని  మనం అర్థం చేసుకోవాలి.
  • ప్రతిఫలంగా ఇచ్చే ఆహారాన్ని తినడం ఒక అడ్డంకి. పిళ్ళై లోకాచార్యులు శ్రీవచన భూషణం సూత్రం 286 మరియు 287 లోని ముఖ్యాంశాలలో శ్రీ విదురుడు, శ్రీ మాలాకార (పూలదండలు అమ్మేవాడు) మరియు కూని (త్రివక్రా/గూని) వంటి వారి లాగా కైంకర్యం చేస్తే భగవాన్ దాసులన్న మన నిజమైన స్వభావం నెరవేరినట్టవుతుంది.  అనువాదకుల గమనిక: ఈ సుత్రాలకు మాముణులు వివరణ చాలా అందంగా ఇచ్చారు. ఎవరైనా సాధారణంగా కైంకర్యం చేసినప్పుడు ప్రతిఫలం ఆశించడం సర్వసాధారణం అని వారు అంటున్నారు. ఈ అన్ని సందర్భాల్లో, వాళ్ళు ఎటువంటి ఆశ లేకుండా కైంకర్యం చేశారు. శ్రీ విదురుడు శ్రీ కృష్ణునికి అరటి తొక్కలను ఎంతో ప్రేమతో ఇచ్చారు, వాటిని ఎంపెరుమాన్ గొప్ప ప్రేమతో స్వీకరించారు. శ్రీ మాలాకారుడు ఎటువంటి సంకోచం లేకుండా అడిగిన వెంటనే శ్రీ కృష్ణునికి పుష్పాలు  అర్పించారు – ఆ పూలదండలు  అతనికి జీవనోపాధిని సంపాదిస్తాయి, అయినప్పటికీ అతను వాటిని కృష్ణునికి ఇవ్వడానికి వెనుకాడలేదు. గూని ప్రతిఫలం ఆశించకుండా శ్రీ కృష్ణునికి స్వచ్ఛమైన గంధాన్ని సమర్పించింది.  ఈ ముగ్గురు వ్యక్తులు మరియు ఈ సంఘటనలు గొప్ప జ్ఞానం ఉన్న పండితులచే గొప్పగా మహిమపరచబడుతున్నాయని మాముణులు కీర్తించారు.  కాబట్టి ఇవి మనకు అనుసరించాల్సిన ఉదాహరణలు.
  • కొన్ని ప్రయోజనాల కోసం అర్పణ చేసిన ఆహారాన్ని తినడం ఒక అడ్డంకి. కొన్ని వైదీక కర్మలలో, కొన్ని మంత్రాల ద్వారా దేవతలకు అర్పణ చేసే ప్రక్రియ కనిపిస్తుంది. ఉదాహరణకు శ్రాద్దం. అలాంటి ఆహారాన్ని భుజించడం ఒక అడ్డంకి.
  • తాను ఇచ్చేవాడిని అని చాలా గర్వంగా ఉన్న ఎవరైనా ఇచ్చిన ఆహారాన్ని భుజించడం ఒక అడ్డంకి. అనువాదకుల గమనిక: గతంలో చర్చించారు.

తరువాత వివరణలతో మరింత ముందుకు వెళ్ళే ముందు, ఈ అంశంపై వివిధ సాహిత్యాలను చదవడం నుండి మొదలుపెట్టి, పెద్దల నుండి నేను విన్నదానిని, పెద్దల నుండి విని నేను నేర్చుకున్నదానిని, పెద్దల నుండి నేను గమనించినవి (శ్రీ యు. వె. వి.వి రామానుజం స్వామి) వివరిస్తాను. ప్రస్తుత కాలంలో, ఈ సూత్రాలను తెలిసిన వారు చాలా తక్కువ ఉన్నారు మరియు అలాంటి సూత్రాలను అనుసరించేవారు కూడా చాలా తక్కువ. ఆహార పదార్థాలు (మరియు ముడి పదార్థాలు) దాని లక్షణాల ఆధారంగా వర్గీకరించబడతాయి. రాజస మరియు తామస ఆహార పదార్థాలను శ్రీవైష్ణవులకు నిషేధించబడ్డాయి.  వివరణలు భగవద్గిత 17 వ అధ్యాయంలో ఉన్నాయి (పైభాగంలో వివరించబడ్డాయి). ఈ రోజుల్లో, ప్రజలు బాహ్య పరిశుభ్రత మరియు స్వచ్ఛతపై  మాత్రమే శ్రద్ధ వహిస్తున్నారు. అంతర్గత పరిశుభ్రత మరియు స్వచ్ఛత గురించి పూర్తి అవగాహన లేకకుండాపోయింది. మనకు తెలిసిన మంచి హృదయస్థులచే ముడి పదార్థాలు పెంచబడాలి – వారు మంచి ఉద్దేశ్యంతో వ్యవసాయం చేసి ఇవ్వాలి. వంట చేసేవారికి అచారం మరియు అనుష్టానం రెండూ ఉండాలి – ప్రవర్తనా నియమాల్ని అనుసరించి, ఆ పైన వారు కూడా స్వరూప  జ్ఞానం కలిగి ఉండాలి (వారు భగవాన్ దాసుడైన జీవాత్మ అని). వారికి శ్రీవైష్ణవ సాంప్రాదాయ గ్రంథాలతో కూడా పరిచయం ఉండి ఉండాలి. పిళ్ళై లోకం జీయర్ రాసిన యతింద్ర ప్రవణ ప్రభావం నుండి ఒక సంఘటనను వివరిస్తాను. గొప్ప ఆచార్యులైన నంపిళ్ళైకి ఇద్దరు భార్యలు. అతను ఒకసారి తన భార్యలతో విడివిడిగా ఒక ప్రశ్న అడుగుతారు. మొదట తన మొదటి భార్యను “నా గురించి నీకున్న అభిప్రాయమేమిటి?” అని అడుగుతారు. దానికి ఆవిడ స్పందిస్తూ “నేను మిమ్మల్ని నంపెరుమాళ్కి సమానంగా మరియు నాకు ఆచార్యునిగా భావిస్తాను”. అతను చాలా సంతోషించి తనకు తిరువారాదనం మరియు వంట చేసే పనిని పురమాయిస్తారు. రెండవ భార్యను ఇదే ప్రశ్న అడుగుతారు, ఆమె “నేను మిమ్మల్ని నా భర్తగా భావిస్తాను” అని జవాబు ఇస్తుంది. అతను తన మొదటి భార్యకి వంటలో సహాయం చేయమని పనిని పురమాయిస్తారు. మొదటి భార్య తన నెలవారీ సమయంలో వంట చేయలేనప్పుడు, వారు తన రెండవ భార్యను వంట చేయమనే వారు.  కాని ఆ ప్రసాదాన్ని వారి ప్రియమైన శిష్యుల స్పర్ష తరువాత మాత్రమే వారు భుజించేవారు. ఈ విధంగా అతను శ్రీవైష్ణవంలో నిజమైన వైఖరిని పెంపొందించుకోవాలని ఆచరణ ద్వారా చూపించారు, తద్వారా భగవాన్ మరియు భాగవతుల కోసం వంట/వడ్డించే కైంకర్యానికి  తగినవారు అవుతారు.     (అనువాదకుల గమనిక: వి.వి.రామానుజం స్వామి ఈ సంఘటన గురించి క్లుప్త వివరణ మాత్రమే ఇచ్చినందున అసలు సంఘటనకు సరిపోయేలా ఈ నంపిల్లై సంఘటనను ఆంగ్లంలో తిరిగి వ్రాశారు). ఎంపెరుమానార్ కాలంలో, అతని మఠంలో, అతని ప్రతి శిష్యులు చాలా గొప్పవారు, ఆచార్యులుగా ఉండగల సామర్థ్యం కలిగి ఉండేవారు. చాలా మంది సామాన్యులు, భౌతిక వ్యక్తులు, లౌకిక దృష్టిగల వ్యక్తులు వారి సేవల నుండి తొలగించబడ్డారు. ఇది వారి పుట్టుక ఆధారంగా కాదు. ఇది పూర్తిగా భగవత్ విషయంలో వారి మానసిక పరిపక్వత లేనందున. మనం తినే ఆహారం భగవత్ ప్రసాదం అయి ఉండాలి. ఎట్టి పరిస్థితుల్లోనూ మనం భగవత్ ప్రసాదం లేనిది ఏదైనా తినకూడదు. భోజన వీరోధి (54) మరియు భోజ్య వీరోధి (55) రెండూ స్వచ్ఛమైన హృదయం మరియు సాత్విక వైఖరిపై కేంద్రీకృతమై ఉన్నాయని మనం చూడవచ్చు.

  • అర్హత లేని వ్యక్తులు (ప్రధానంగా అవైష్ణవులు) తాకిన ఆహారాన్ని తినడం ఒక అడ్డంకి.
  • అర్హత లేని వ్యక్తుల యాజమాన్యంలో / ఉపయోగించే పాత్రలలో ఉంచిన ఆహారాన్ని తినడం ఒక అడ్డంకి.
  • వంట చేసేవారు (శ్రీవైష్ణవులు కూడా)  భగవత్ విషయం కాకుండా ఇతర విషయాలను గుర్తుచేసుకుంటూ / ఆలోచిస్తూ వండిన ఆహారాన్ని తినుట.  భగవత్ విషయం కాకుండా ఇతర విషయాలలో దేవతాంతర భజనం, ముచ్చట్లు మొదలైనటువంటివి.
  • దివ్య ప్రబందం  గుర్తుచేసుకోకూండా వండిన ఆహారాన్ని తినుట.  అనువాదకుల గమనిక: ఈ రెండు అంశాలు ఒకటికొకటి సంబంధించినవి. సాంప్రదాయకంగా, వంట చేసేటప్పుడు, శ్రీవైష్ణవులు (పురుషులు మరియు మహిళలు) తిరుపల్లండు, తిరుప్పావై  మొదలైనవాటిని పఠించడం ప్రారంభిస్తారు మరియు అలాంటి సమయంలో భగవానుని దివ్య లీలలు కూడా గుర్తుచేసుకుంటారు. అటువంటి విషయాలను చర్చించడం / సంబంధం కలిగి ఉండటం ద్వారా, తయారుచేసిన ఆహారం సహజంగానే ఎంపెరుమాన్ యొక్క ఆనందం కోసం చాలా రుచికరంగా మారుతుంది. మాముణుల కాలంలో తిరుమలలో జరిగిన ఒక సంఘటనను మనం గుర్తు చేసుకోవచ్చు. ప్రతివాది భయంకరం అణ్ణా తిరుమల వేంకటేశుని తిరుమంజనం మొదలైన వాటి కొరకై నీటిని తీసుకువచ్చే సేవను చేస్తుండేవారు. వారు నీళ్ళను తెచ్చి ఆ నీటిలో  పరిమళాలను (ఏలకులు, మొదలైనవి) కలిపి అర్చకులకు అందిచేవారు. ఒక రోజు, శ్రీరంగం నుండి ఒక శ్రీవైష్ణవుడు తిరుమలకు వచ్చినపుడు మాముణుల యొక్క కీర్తి మరియు శ్రీ రంగంలో అతని జీవితం గురించి కొంత మంది మాముణుల శిష్యుల మధ్యలో ఉన్నపుడు అణ్ణాతో చర్చించటం మొదలుపెడతారు. ఈ ప్రక్రియలో, అణ్ణా తీసుకువచ్చిన నీటిలో సుగంధ ద్రవ్యాలను కలపడం మరచిపోయి, ఆ నీటిని అర్చకులకు అలాగే అందిస్తారు. కొంత సమయం తరువాత, అతను సుగంధ ద్రవ్యాలను కలపడం మర్చిపోయారని తెలుసుకొని అతను తిరిగి అర్చకుల వద్దకు వెళ్లి తాను మరిచిన సంగతి వారికి తెలియజేస్తారు. అప్పటికే కైంకర్యంలో ఆ నీటిని ఉపయోగించడం ప్రారంభించిన అర్చకులు,  రోజూకన్నా ఈ రోజు నీళ్ళల్లో సువాసన ఎక్కువగా ఉందని సమాధానమిస్తారు. అది విన్న అణ్ణా చాలా ఆశ్చర్యపోతారు,  శ్రీరంగం నుండి వచ్చిన శ్రీవైష్ణవునితో మాముణుల గురించి వారు చేసిన దివ్య సమ్భాషణ వల్ల, నీళ్ళు సువాసనను పొందాయని తనను తాను సమర్ధించుకుంటారు. తదనంతరం వారు శ్రీరంగానికి వెళ్లి మాముణుల ప్రియమైన శిష్యులవుతారు.
  • భగవాన్ మరియు భాగవతులకు భోజ్యం ఇవ్వడానికి బదులు సొంత సంతృప్తి కోసం వండి తినడం ఒక అడ్డంకి. ఇప్పటికే మునుపటి భాగంలో దీని గురించి చర్చించాము.
  • భగవాన్ యొక్క ఊర్ద్వ పుండ్ర చిహ్నాలు లేని పాత్రలలో ఉంచిన ఆహారాన్ని తినడం ఒక అడ్డంకి. వంట, వడ్డింపు మొదలైన వాటిలో ఉపయోగించే పాత్రలపై తిరుమన్ (తిలకం – భగవాన్ చిహ్నాలు) తో చిత్రించాలి.
  • ఎంపెరుమాన్కి అర్పించని ఆహారాన్ని తినడం ఒక అడ్డంకి. ఇది ఇప్పటికే వివరంగా చూసాము.
  • భౌతిక వ్యక్తులు అర్పించిన భోగాన్ని మరియు అందరి దృష్టిలో ఉన్నపుడు అర్పించిన భోగాన్ని తినడం అడ్డంకులు. ఎంపెరుమాన్కు భోగాన్ని అర్పించినప్పుడల్లా, ఆ ప్రదేశాన్ని తెరతో కప్పాలి లేదా తలుపు మూసివేయాలి. అనువాదకుల గమనిక: ఆహారాన్ని ఎప్పుడూ కప్పి ఉంచాలి (సమర్పణకు ముందు మరియు తరువాత రెండు సమయాల్లో). ప్రసాదం వడ్డించే సమయంలో మాత్రమే మూత తీయాలి / తెరవాలి.
  • భగవాన్కు మాత్రమే అర్పించి,  ఆదిశేషునికి, విష్వక్సేనులకు మొదలైన వారికి, మరియు ఆళ్వారులకు ఆచార్యులకు అర్పించని ఆహారాన్ని తినడం ఒక అడ్డంకి. మనం భోగాన్ని ఎంపెరుమాన్కి అర్పించినప్పుడు, మనం ఈ పద్ధతిలో చేస్తాము. మొదట మనం “సర్వ మంగళ విగ్రహాయ సమస్థ పరివారాయ శ్రీమతే నారాయణాయ నమః” (తన అందమైన రూపాలతో మరియు సహచరులతో ఇక్కడకు వచ్చిన శ్రీమాన్నారాయణా నా కైంకార్యాన్ని స్వీకరించగలరు). “అడియేన్ మేవి అమర్గిన్రా అముదే! అముదు సెయ్ తరుళ వేణ్డుం”- నేను ఈ భోగాన్ని ఎంతో భక్తితో సమర్పింస్తున్నాను, దయచేసి స్వీకరించండి.  ఈ విధంగా మనం మొదట ఎంపెరుమాన్కు సమర్పిస్తాము. తరువాత శ్రీ దేవి, భూదేవి, నీళాదేవి మొదలైనవారికి (ఇతర నాచియార్లకు) ” శ్రీ భూ నీళాదిభ్యో నమః” అని చెప్పి సమర్పిస్తాము. తరువాత పాంచజన్యాళ్వారులకు (శంఖం) , సుదర్శనాళ్వారులకు (చక్రం), అనంతునికి , గరుడ విశ్వాక్సేనులకు మొదలైన వారికి సమర్పిస్తాము. ఆ తరువాత ఆళ్వార్లకి, ఆచార్యులకు “పరాంగుస పరకాల యతిర్వరాదిభ్యో నమః” (నమ్మాళ్వారులు, తిరుమంగై ఆళ్వార్, ఎంపెరుమానార్ ఇంకా ఇతర ఆచార్యులను ప్రసాదాన్ని స్వీకరించమని) అని చెప్పు అర్పిస్తాము. చివరగా, “అస్మత్ గురుభ్యో నమః” అని చెప్పి మన స్వంత ఆచార్యులకు సమర్పిస్తాము. ఈ విధంగా మనం భోగంను ఎంపెరుమాన్ , తాయార్లు, నిత్యసూరులు, ఆళ్వార్లకు మరియు ఆచార్యులకు సమర్పిస్తాము.
  • పుట్టుక / ఉద్భవం నుంచి లోపం ఉన్న ఆహారం పదార్థాలను తినడం ఒక అడ్డంకి. అనువాదకుల గమనిక: ఉల్లిపాయ, వెల్లుల్లి, ముల్లంగి, మునక్కాయ మొదలైన కాయకూరలు ఈ శాఖలోకి వస్తాయి. తినడానికి అనర్హమైనవి. అటువంటి వస్తువులను మనం తినకుండా ఉండేందుకు ప్రయత్నించాలి.
  • కీటకాలు, వెంట్రుకలు, సూక్ష్మ జీవులు/ బూజుపట్టిన, పురుగులు మొదలైన వాటితో సంపర్కం ఉన్న ఆహారాన్ని తినడం ఒక అడ్డంకి.
  • అభాగవతుల (అవైష్ణవులు)  మధ్య కూర్చొని ఆహారం తినడం ఒక అడ్డంకి. అనువాదకుల గమనిక: మనం తినేటప్పుడు, ఎప్పుడూ ఎవరు ఉన్నారో మనం చూడాలి, ఆ వ్యక్తుల ముందు మనం తినగలమా అని చూడాలి.
  • పనికిరాని విషయాలపై చర్చిస్తూ ఆహారాన్ని తినడం ఒక అడ్డంకి. తినడానికి ముందు, మనం పరిశేషణం (మొదట అంతర్యామి భగవానునికి అందించడం) చేయాలి, తనియన్లు, శ్లోకాలు మొదలైనవాటిని పఠించాలి. కేవలం ముచ్చట్లు మరియు వ్యర్థ చర్చలు చేస్తూ తినడం పూర్తిగా మానుకోవాలి.
  • ద్వయ మహా మంత్రాన్ని నిరంతర స్మరణ చేయకుండా ఆహారం తినడం ఒక అడ్డంకి.
  • ఆహారాన్ని ఆస్వాదించాలనే వైఖరితో తినడం ఒక అడ్డంకి. భౌతిక ఆనందంపై (రుచి మొదలైనవి)  మనం దృష్టి పెట్టకూడదు. బదులుగా మనం ప్రసాదం యొక్క పవిత్రతపై దృష్టి పెట్టాలి. పెద్దలు రుచిని యిష్టపడినట్టు చూపించినా, వారు రుచిని మాత్రమే పొగడడానికి బదులుగా “ఎంపెరుమాన్ ఈ ప్రసాదన్ని నిజంగా ఆస్వాదించి వారి అవశేషాలను మనకిచ్చారు” అని చెబుతారు.
  • భగవత్ ప్రసాదాన్ని ఎంతో గౌరవించాలి,  అలా చేయకపోవడం ఒక అడ్డంకి.
  • భగతారాధనం (విగ్రహారాధన) యొక్క భాగంగా (చివరి) ప్రసాదం తీసుకోవాలి – అలా చేయకపోవడం ఒక అడ్డంకి.  అనువాదకుల గమనిక:  తిరువారాదనంలో భాగంగా మనం ఎంపెరుమాన్, ఆళ్వారులు మరియు ఆచార్యులకు భోగం సమర్పిస్తాము. ఇప్పుడు ఆ భోగం ప్రసాదంగా మారింది. మనం ఆ ప్రసాదాన్ని స్వీకరించి తిరువారాదన  ప్రక్రియను పూర్తి చేయాలి. తిరువారాదనను యాగం అని, తదీయారాదనాన్ని అనుయాగం అంటారు. మనం ప్రసాదం తినడం కూడా ఎంపెరుమానుకి చేసే కైంకర్యంలో భాగంగా భావించాలి (తద్వారా మనకు ఎక్కువ కైంకర్యం చేయటానికి శక్తి లభిస్తుంది) కాని వ్యక్తిగత ఆనందం కోసం కాదు. ఈ సూత్రాన్ని శ్రీవచన భూషణం యొక్క ప్రపన్న దినచర్య విభాగం (సుత్రం 243) లో వివరించారు. పిళ్ళై లోకాచార్యులు ప్రసాదం మన దేహ ధారణ (మన శరీర పోషణ) కోసం తీసుకోవాలి మరియు తిరువారాధన ప్రక్రియను పరిపూర్ణం చేయడానికి తీసుకోవాలని కీర్తించారు.
  • భాగవతులకు (ఆచార్యలు, శ్రీవైష్ణవులు) ఇవ్వకుండా ఆహారం తినడం ఒక అడ్డంకి.
  • తమ సొంత సదాచార్యునికి (నిజమైన ఆచార్య) సమర్పించకుండా ఆహారాన్ని తినడం ఒక అడ్డంకి.
  • కేవలం వేర్వేరు ప్రాణ వాయువులకు ఆహారాన్ని సమర్పించి తినడం ఒక అడ్డంకి. పారిసేశనంలో భాగంగా మనం వివిధ వాయువుల ద్వారా ఆహారాన్ని అందిస్తాము, ప్రాణ, అపాన, వ్యాన, ఉధాన, సమాన. కేవలం ఆ మంత్రాలను చెప్తే  సమర్పణ సరిపోదు. ముందు చర్చించినట్లుగా, మనం ఆచార్య తనియన్లు మొదలైనవాటిని పఠించాలి.
  • గొప్ప శ్రీవైష్ణవుల చేత శుద్ధి చేయబడని / పవిత్రం చేయని ఆహారాన్ని తినడం ఒక అడ్డంకి. శ్రీవైష్ణవుల దృష్టి, స్పర్శ ద్వారా ప్రసాదం శుద్ధి అవుతుంది.
  • పెద్ద సమూహాన్ని శుద్ధి చేయగల గొప్ప శ్రీవైష్ణవులు పాల్గొనడాన్ని చూసిన తరువాత కూడా తదీయారాదనంలో పాల్గొనడానికి సంకోచించడం. ఎఱుంబి అప్పా యొక్క వరవరముని దినచర్య వ్యాఖ్యానంలో, తిరుమళిసై అణ్ణావప్పంగార్, మాముణుల ఉనికి శ్రీవైష్ణవ తదీయారాదన గొష్ఠికే కళ (పవిత్రత) వస్తుందని వారి దివ్య వ్యక్తిత్వాన్ని కీర్తించారు. అందుకే ప్రసాదం తీసుకునే ముందు వరవరముని దినచర్య పఠిస్తారు.
  • పరిమిత / నిరోధించబడిన మరిమానం / రకం ఆహారాన్ని మన ఇంట్లో తినడం.
  • శ్రీవైష్ణవుల (సొంతం ఆచార్యులంతటి వారు) తిరుమాలిగ వద్ద కొంచం పరిమానంలో ఆహారం తినడం. అనువాదకుల గమనిక: తైత్రియ ఉపనిషద్ లో “అన్నం బహు కుర్వీయాత్” (పెద్ద మొత్తంలో వండి పంచాలి) అని చెప్పారు. మనం కూడా పెద్ద మొత్తంలో ఆహారాన్ని (అనుమతించబడినవి) తయారుచేయవచ్చు,  శ్రీవైష్ణవులకు పంచి మరియు అవసరమైనంత వరకు తినవచ్చు, తద్వారా కైంకర్యాలు ఇబ్బంది లేకుండా జరుగుతాయి.

తరువాతి భాగం మనం వచ్చే సంచికలో కొనసాగిద్దాము.

అడియేన్ శ్రీదేవి రామానుజ దాసి

హిందీలో : http://ponnadi.blogspot.in/2014/05/virodhi-pariharangal-23.html

మూలము : https://srivaishnavagranthamstelugu.wordpress.com/

ప్రమేయము (గమ్యము) – http://koyil.org
ప్రమాణము (ప్రమాణ గ్రంథములు) – http://granthams.koyil.org
ప్రమాత (ఆచార్యులు) – http://acharyas.koyil.org
శ్రీవైష్ణవ విద్య / పిల్లల కోసం– http://pillai.koyil.org

విరోధి పరిహారాలు – 22

శ్రీః  శ్రీమతే శఠకోపాయ నమః  శ్రీమతే రామానుజాయ నమః  శ్రీమత్ వరవరమునయే నమః శ్రీ వానాచల మహామునయే నమః

శ్రీ వైష్ణవుల రోజువారీ జీవితంలో వివిధ రూపాలలో ఎదుర్కొంటున్న అడ్డంకుల గురించి ఎమ్పెరుమానారు, వంగి పురత్తు నంబికి వివరిస్తారు. వంగి పురత్తు నంబి ఈ విశేషాలను ఒక అద్భుతమైన గ్రంథ రూపంగా “విరోధి పారిహారంగళ్ (విరోధి పరిహారాలు) అనే గ్రంథంలో గ్రంథస్తపరిచారు.

ఈ సంచికలోని శీర్షికలు శ్రేణిగా ఆంగ్లములో ఈ పుస్తకము –  https://srivaishnavagranthamstelugu.wordpress.com/virodhi-pariharangal/ లో చూడవచ్చు.

దయచేసి మునుపటి శీర్షికను ఇక్కడ చుడండి – https://srivaishnavagranthamstelugu.wordpress.com/2019/07/07/virodhi-pariharangal-20/.

         ఎమ్పెరుమానార్ శిష్యులకు తదీయారాదనం వహిస్తున్న కొంగిల్ పిరాట్టీ

54. భోజన విరోధి – తదీయారాదనంలో అవరోధాలు

సాధారణంగా, భోజనం అంటే ఆహారం వడ్డించడం అని అర్థం. దీనినే “భాగవత తదీయారాదనం” అని కూడా అంటారు. ఈ విభాగంలో, ప్రసాదం ఇచ్చేవారు (ఆతిథ్యం వహించేవారు), ప్రసాదం (అతిథిగా వచ్చినవారు) ను స్వీకరించే శ్రీవైష్ణవుల వైఖరి, దానికి సంబంధించిన ముఖ్యమైన అంశాలు వివరించబడ్డాయి. ఇక్కడ, చాలా చోట్ల సాధారణంగా జరిగే తప్పుల గురించి వివరణ ఇవ్వబడింది. అలాంటి తప్పులను చూసి / అర్థం చేసుకొని వాటిని సరిదిద్దడమే ఇక్కడ మన ఉద్దేశం. అనువాదకుల గమనిక: ఈ రోజుల్లో కనిపించే ప్రధాన సమస్య ఏమిటంటే – చాలా చోట్ల భాగవత తదీయారాదనం సరైన తిరువారాధనం లేకుండా జరుగుతుంది మరియు భగవానుడికి భోగ సమర్పణ చేయకుండా జరుగుతుంది. భోగం మొదట భగవానుడికి సమర్పించకపోతే  అది ప్రసాదం కాదు. అటువంటి ప్రదేశాలలో ఎమ్పెరుమాన్ను సరిగ్గా చూసుకోడానికి కొన్ని ఇబ్బందులు ఉన్నప్పటికీ, భోగం మొదట ఎమ్పెరుమాన్కు సమర్పించి, ఆపై తదీయారాదనంలో వడ్డించే ఏర్పాట్లు చేయాలి.

  • శ్రీవైష్ణవులు ప్రేమతో ప్రసాదం (భగవానుకి అర్పించిన ఆహారం) ఇచ్చినప్పుడు, వాటి నాణ్యతను, పరిమాణాన్ని, రుచిని మొదలైనవాటిని ఆరాతీయడం ఒక అడ్డంకి. మనం దానిలో కేవలం ప్రేమా భావాన్ని మాత్రమే చూసి ప్రసాగదాన్ని స్వీకరించాలి. అనువాదకుల గమనిక: భగవాన్ స్వయంగా భగవద్గితలో, తనకు అర్పించిన పదార్థం పరిమాణం, రుచి కాకుండా ప్రేమతో ఇచ్చినదేదైనా (ఆకు, పుష్పం, పండు లేదా నీరు ఏదైనా) తాను స్వీకరిస్తాను అని అన్నారు. కాబట్టి, మనం కూడా, ప్రసాదంలోని ప్రేమను మాత్రమే చూడాలి.
  • భాగవత ప్రసాదాన్ని గౌరవంగా ఆదరించకపోవడం ఒక అడ్డంకి.
  • ఆతిథ్యం వహించేవారు కొన్ని తప్పులు చేసినప్పుడు, “ఈ వ్యక్తికి ప్రసాదం ఎలా ఇవ్వాలో కూడా తెలియదు” అని ఆశ్చర్యపోవడం ఒక అడ్డంకి. ప్రసాదం పంచే నిజమైన భాగవతునిలో మనం లోపాలు చూడకూడదు.
  • ఇక్కడి నుండి, ఆతిథ్యం వహించేవారు చేసే తప్పుల గురించి వివరించబడింది. (అలాంటి తప్పులను చేయకుండా నివారించుకోవచ్చు). మనకోసం మరియు ఇతరుల కోసం వేరు వేరు వంటకాలు / వస్తువులను సిద్ధం చేయడం ఒక అడ్డంకి. అతిథులతో తనకన్నా ఎక్కువగా లేదా సమాన పద్ధతిలో వ్యవహరించాలి.
  • అహంకారంతో ప్రసాదం ఇవ్వడం (నేను ప్రసాదం ఇస్తున్నాను) ఒక అడ్డంకి. అనువాదకుల గమనిక: ఒకసారి ఎమ్పెరుమానార్ తిరుమలకు ప్రయాణిస్తున్నప్పుడు, దారిన వారు తిరుక్కోవలూర్ కి చేరుకున్నారు. అక్కడ తమ ఒక  శ్రీమంతుడైన శిష్యుడు ఎణ్ణాయిర్త్తు ఎచ్చాన్ నివాసానికి వెళ్లాలని నిర్ణయించుకున్నారు. ఇది విన్న ఎచ్చాన్ ఎమ్పెరుమానార్ ను తమ నివాసానికి స్వాగతించడానికి గొప్ప ఏర్పాట్లు చేస్తారు.  వారు కొంత దూరం వెళ్ళాక ఆ దారి రెండుగా విడిన చోటికి చేరి అక్కడ ఆగుతారు. ఎమ్పెరుమానార్, దారిని వెళ్లే ఒక బాటసారుని ఆ రెండు మార్గాల గురించి అడిగారు. ఆ వ్యక్తి చెబుతూ, ఒక రహదారి ఎచ్చాన్ నివాసానికి దారి తీస్తుంది, దీనిని తరచుగా రాజస గుణం (ఉద్వేగభరితమైన గుణం) ఉన్నవారు వెళ్తూ ఉంటారు మరియు మరొక దారి పరుత్తిక్కొల్లై అమ్మైయార్ ఇంటికి వెళ్తుంది. వీరింటికి తరచూ సాత్విక గుణం (శాంత స్వభావం) ఉన్నవారు వెళ్తూ ఉంటారు. ఎమ్పెరుమానార్  తమ మనస్సు మార్చుకుని పరుత్తిక్కొల్లై అమ్మైయార్ (ఒక సాత్విక శిష్యురాలు) ఇంటికి వెళ్తారు. పిళ్ళై లోకం జీయర్ రాసిన రామానుజార్య దివ్య చరితైలో ఈ సంఘటన వివరించబడింది. ఇతరులను గౌరవించేటప్పుడు అహంకారానికి దూరంగా ఉండాలని దీని నుండి మనం అర్థం చేసుకోవచ్చు.
  • అతిథి, యజమాని అని భావించకపోవడం మరియు తమ సొంత సంపద వస్తువులపై మక్కువ చూపడం ఒక అడ్డంకి. అనువాదకుల గమనిక: తైత్రియ ఉపనిషద్ “అతిధి దేవో భవ” అని కీర్తించారు – అతిథులను (శ్రీవైష్ణవులు) భగవంతుడిలా చూడాలి. భగవాన్ అన్నింటికీ యజమాని – మనం అర్పించే ప్రతి వస్తువుకి కూడా వారు యజమాని.  శ్రీవైష్ణవులు మనింటికి వచ్చినపుడు కూడా మనం వారిని అలాగే చూడాలి. మన దగ్గర ఉన్నవన్నీ వచ్చిన శ్రీవైష్ణవులకు చెందినవని మనం పరిగణించాలి మరియు మనం వారి సొంతమైనదానిలో నుండి వారికి ఇస్తున్నామని వారు దానిని దయతో స్వీకరిస్తున్నారన్న భావన ఉండాలి.
  • అతిథి ప్రసాదం ఎలా/ఎంత తింటున్నాడు అని విమర్శించుట ఒక అడ్డంకి. అనువాదకుల గమనిక: ఉదాహరణకు, ఒక వ్యక్తి కొంచెం ఎక్కువగా తింటుంటే, ఆ వ్యక్తిని తక్కువగా చేసి విమర్శించకూడదు.
  • తదీయారాదనంలో ఏమైనా లోపాలు, తప్పులు ఉన్నప్పుడు, అతిథి “అతను నన్ను సరిగ్గా ఆదరించలేదు” అని భావించకూడదు – అది ఒక అడ్డంకి.
  • మనల్ని సరిగ్గా ఆదరించలేదని తప్పుగా భావించి కోపంతో  ప్రసాదం పూర్తిగా తినకుండా మధ్యలో లేచి వదిలి వెళ్ళడం ఒక అడ్డంకి.
  • ఆతిథ్యం వహించేవారు ఒక ప్రత్యేక ప్రదేశంలో లోపల తినడం మరియు అతిథులకు హాలులో  ప్రసాదం ఇవ్వడం ఒక అడ్డంకి.  అతిథులను గౌరవంతో ఆదరించాలి.
  • ఆతిథ్యం వహించేవారు మొదట తినడం,  తరువాత అతిథులకు సేవ చేయడం ఒక అడ్డంకి. ఆతిథ్యం వహించేవారు ముందుగా అతిథులను సంతృప్తి పరచి ఆ తరువాత మాత్రమే తినాలి.
  • ఆతిథ్యం వహించేవారు మరియు అతిథి కలిసి భోజనం చేస్తున్నప్పుడు, అతిథి ప్రసాదం తినడం ముగించే వరకు వేచి ఉండి తరువాత మాత్రమే లేచి వెళ్ళాలి. అనువాదకుల గమనిక: సాధారణంగా, తదీయారాదనంలో, ప్రారంభంలో కొన్ని స్లోకాములు (ఆచార్య తనియన్లు, దేవరాజ అష్టకం, పూర్వా / ఉత్తర దినచర్యా , వానమామలై జీయర్ ప్రపత్తి / మంగళాసాసనం, మొదలైనవి – వారి వారి మఠం, తిరుమాలిగను బట్టి) పఠనం చేసిన తరువాత  ప్రతి ఒక్కరికి పెరుమాళ్ తీర్థం పరిశేషణంగా (తినడానికి ముందు అంతర్యామి భగవానుకి ప్రసాదం అందించే సాధారణ చర్య) ఇవ్వబడుతుంది . అందరు శ్రీవైష్ణవులు కలిసి దీన్ని చేయాలి (ఇతరులు పెరుమాళ్ తీర్థం అందుకునే వరకు వేచి ఉండాలి). అదేవిధంగా, పూర్తయిన తర్వాత, పెరుమాళ్ తీర్థం ఇవ్వబడుతుంది, ప్రతి ఒక్కరూ దానిని స్వీకరించి వారి భోజనాన్ని ముగించాలి. ఆ తరువాత అందరూ కలిసి వారి చేతులు / కాళ్ళు కడుక్కోడానికి లేచి వెళ్లాలి. ఇది సాధారణ ప్రక్రియ. తదీయారాదనం సమయంలో మనంతకు మనం మధ్యలోనే లేచి బయలుదేరడం సరైన మర్యాద కాదు.
  • ఆతిథ్యం వహించేవారు లోపల తిన్నట్లు అతనికి బయట వడ్డించారని అతిథి దుఃఖపడకూడదు.  అనువాదకుల గమనిక: మునుపటి చర్చాంశానికి సంబంధించినది. అతిథి ఆ విషయాన్ని తేలికగా తీసుకోవాలి, అతిథి మనస్తాపం చెందకూడదు.
  • వారి కంటే ముందు ఆతిథ్యం వహించేవారు తిన్నారని భావించి అతిథి భోజనం చేయుటకు సంకోచించుట ఒక అడ్డంకి.
  • అతిథి తినడం పూర్తికాకుండా ఆతిథ్యం వహించేవారు వెళ్ళిపోయారని భావించడం ఒక అడ్డంకి.
  • ఆతిథ్యం వహించేవారు వినయంగా అతిథిని ఆహ్వానించాలి. అలా చేయకపోవడం ఒక అడ్డంకి. ముందు చెప్పినట్లుగా, ఇక్కడ అతిథులు కూడా శ్రీవైష్ణవుల అయి ఉండాలి.
  • ఆతిథ్యం వహించేవారు అతి వినయమైన పదాలతో అవైష్ణవులను ఆహ్వానించడం  ఒక అడ్డంకి. అలా చేయవలసిన అవసరం లేదు.
  • ఆతిథ్యం వహించేవారు, వారిని సరైన మాటలతో స్వాగతించలేదని అతిథి కోపగించుకోవడం ఒక అడ్డంకి.
  • ఆతిథ్యం వహించేవారు వారు తమను దయగల మాటలతో స్వాగతించారని అతిథి గర్వపడుట ఒక అడ్డంకి.
  • అతిథి వినయం చూపించకపోవడం మరియు “మీరు నన్ను అతివినయంగా స్వాగతించాల్సిన అవసరం లేదు” అని చెప్పడం ఒక అడ్డంకి.
  • అతిథి తీర్థం స్వీకరించడానికి ముందు ఆతిథ్యం వహించేవారు తీర్థాన్ని తీసుకోవడం (ముందు వివరించినట్లు). సాధారణంగా, అతిథి తినడం పూర్తిచేసే వరకు ఆతిథ్యం వహించేవారు వేచి ఉండాలి.
  • ఆతిథ్యం వహించేవారు మొదట తిని మిగిలినదాన్ని అతిథికి ఇవ్వడం ఒక అడ్డంకి. ఆతిథ్యం వహించేవారు మొదట అతిథికి తృప్తిగా ఆహారం వడ్డించి ఆ తరువాత వారు తినడం ఆచారం. అందు వలన, మొదట తినడం, మిగిలిన వాటిని ఇతరులకు ఇవ్వడం సరైన మర్యాద కాదు.
  • అతిథి తామొక్కరే తినడం ప్రారంభించడం ఒక అడ్డంకి. సాధారణంగా, శ్రీవైష్ణవుల తదీయారాదనంలో, కొన్ని స్లోకాలు, ఆచార్య తనియన్, మొదలైనవి మొదట పారాయణం చేయబడతాయి. అప్పుడు పెరుమాళ్ తీర్థ వితరణ చేయబడుతుంది, పరిశేషణం జరుగుతుంది. అప్పుడు మాత్రమే, మనము తినడం ప్రారంభించాలి.
  • శ్రీవైష్ణవుల ఒక పంక్తి తినడం పూర్తి అయిన తరువాత,  ఒకవేళ ఎవరైనా అతిథి తినడానికి వచ్చినట్లయితే,  ఆహారం ఇప్పుడు అవశేష (మిగిలినవి) మయిపోయిందని అతిథి భావించి భోజనానికి వెనుకాడకూడదు. అలా చేయడం ఒక అడ్డంకి.
  • ఎదుటి వారి నిజమైన నిష్ట (విశ్వాసం) ను అర్థం చేసుకోకుండా శ్రీవైష్ణవులతో ప్రసాదం మార్చుకోవడం ఒక అడ్డంకి. ప్రసాదం ఆచార్య నిష్ఠలో ఉన్న శ్రీవైష్ణవుల యొక్క శేషం (మిగిలినది) కావచ్చు లేదా ఆచార్య నిష్ఠలో ఉన్న శ్రీవైష్ణవుల చేత వడ్డించబడినది కావచ్చు. ఒకరికి ఆచార్య అభిమానం (ఆచార్యకు ప్రియమైనవారు) ఉన్నప్పుడు, వారు అటువంటి ప్రసాదం పట్ల భక్తిని పెంచుకుంటారు.  అటువంటి నిష్ఠ ఉన్న తరువాత కూడా, ఆ ప్రసాదాన్ని విస్మరించడం గొప్ప పాపం. ఈ విషయంలో నేను (డాక్టర్ వి వి రామానుజం స్వామి) నా వ్యక్తిగత అనుభవాన్ని మీతో పంచుకుంటాను. 20 సంవత్సరాల క్రితం (ఈ వివరణలు వ్రాసినప్పటి నుండి), నేను ముదలియండాన్ స్వామి తిరుమాలిగలో శ్రీ కార్యం (కైంకార్యాలను చూసుకునే వారు) గా పనిచేస్తున్నాను. ఆ సమయంలో, సింగపెరుమాళ్ కోయిల్లో  మహా సంప్రోక్షణం నిర్వహించారు. తిరుమాలిగలో పెద్ద తదీయారాదనం ఏర్పాటు చేయబడింది. నా మంచి స్నేహితుడు (శ్రీ పెరుంబుతూర్ నుండి ఒక ఆచార్య పురుషుడు) అక్కడకు వచ్చారు. తిరుమలిగకు  వచ్చి ప్రసాదం స్వీకరించమని వారిని అభ్యర్థించాను. “నేను కందాడైయార్ (ముధాలియాండాన్ వారసుల) తిరుమాలిగలో ప్రసాదం స్వీకరించను అని అన్నారు. అనువాదకుల గమనిక: ప్రమేయ రత్నంలో, కూరత్తాళ్వార్ మరియు వారి భార్య ఆండాళ్ అమ్మాల్‌కు సంబంధించిన ఒక సంఘటన వివరించబడింది. సుదీర్ఘ ప్రయాణం తరువాత, ఆళ్వాన్ మరియు ఆండాళ్ ఇంటికి తిరిగి వస్తున్నారు. వారు ప్రయాణం చేసి చాలా అలసిపోయి చాలా ఆకలితో ఉన్నారు. వారు ఒక శ్రీవైష్ణవుని ఇంటికి చేరుకుంటారు, అతను వారికి ప్రసాదం మరియు బస చేయడానికి ఏర్పాటు చేస్తారు.  ఆళ్వాన్ తన అనుష్ఠానం పూర్తిచెసుకొని భోజనంచేస్తారు.  ఆండాళ్ ప్రసాదం నిరాకరించి,  ఆళ్వాన్తో “మీరు అతని శ్రీవైష్ణవ పేరుని రూపాన్ని చూసి భోజనం చేశారు. కాని అతని నిష్ఠ మనకి తెలియదు. కాబట్టి, మనం ఇంటికి చేరే వరకు వేచి ఉంటాను”. ఈ మాటలు ఆళ్వాన్ విని ప్రశంసలతో నిండి (భౌతిక పురుషుల మాదిరిగా కాకుండా) ఆండాళ్తో  “నీలాంటి నిష్ఠ నాకెందుకు లేదు? దయచేసి నేను కూడా నీలాగే అవ్వమని భగవానుని ప్రార్థించు”. అని అంటారు.  అది ఆండాళ్ అమ్మాళ్ యొక్క నిష్ఠ  మరియు ఆళ్వాన్ యొక్క వినయం – మనం ఎంతో కీర్తించవలసినది. విలువైనది.
  • శ్రీవైష్ణవుల ఆచార్య నిష్థను తెలుసుకున్న తరువాత, ప్రసాదం తీసుకోకపోవడం ఒక అడ్డంకి. ఇది మునుపటి వివరణ యొక్క కొనసాగింపు.
  • ఎంగిలి చేతులతో ప్రసాదం పంచుకోవడం ఒక అడ్డంకి. అనువాదకుల గమనిక: నోరు, పెదాలు, నాసికా రంధ్రాలు, మన శరీరంలోని దిగువ ఏదైనా భాగాన్ని (నడుము క్రింద భాగము) మొదలైనవాటిని తాకినప్పుడు మన చేతులు కలుషితమవుతాయి. మరేదైనా తాకే ముందు వెంటనే నీటితో చేతులను కడగాలి.
  • వడ్డించమని వినయంగా అభ్యర్థించడానికి బదులుగా, నేరుగా వడ్డించేపాత్ర నుండి తీసుకోవడం ఒక అడ్డంకి. అనువాదకుల గమనిక: వడ్డించే పాత్ర నుండి నేరుగా ఎప్పుడూ తినకూడదు. ఈ రోజుల్లో, మనలో చాలా మంది ఈ ప్రాథమిక సూత్రాలను పూర్తిగా మరచిపోయారు. ఇతరుల ప్రభావం వల్ల చేతులు నాకడం,  వడ్డించే పాత్ర నుండి తినడం, ఎంగిలిని పట్టించుకోకపోవడం మొదలైనవి ఈ రొజుల్లో ప్రబలంగా ఉన్నాయి.
  • తిరుమాలై 41 “పోనగం సెయ్త సేడం తరువరేల్ పునిథమన్ఱే” – శ్రీవైష్ణవుల ప్రసాద అవశేషాలు చాలా పవిత్రమైనవని మనలను శుద్ధిచేయ గలిగేవని తెలుకోవాలి. దానిపై నమ్మకం లేకపోవడం ఒక అడ్డంకి. ఇవి తొండరడిప్పొడి ఆళ్వార్ యొక్క దివ్య పలుకులు. శేషం (అవశేషాలు) రెండు రకాలుగా ఉండవచ్చు – పాండ శేషం (వడ్డించే పాత్రలోని అవశేషాలు) మరియు పాత్ర శేషం (శ్రీవైష్ణవులు తిన్న అరటి ఆకులోని అవశేషాలు). ఈ సందర్భంలో, ఆళ్వార్ పాత్ర శేషం ( శ్రీవైష్ణవులు చేత తిన్న అరటి ఆకులో మిగిలి ఉన్న ప్రసాద అవశేషాలు) గురించి మాట్లాడుతున్నారని పెద్దలు గట్టిగా వివరిస్తున్నారు. అటువంటి ప్రసాదం యొక్క కీర్తిపై విశ్వాసం పెంపొందించడం చాలా కష్టం (ఎందుకంటే చాలా మంది ఇతరులు మిగిల్చిన ప్రసాదం తినడం అనేది చాలా తక్కువగా చూస్తారు). అనువాదకుల గమనిక: ఈ సందర్భంలో, మనం “మోర్ మున్నార్ ఐయర్” (మాముణులు తిన్న ప్రసాదం రుచి మారకూడదని మొదట పెరుగన్నం  తినేవారు) – క్రమం తప్పకుండా మొదట మాముణులు తిన్న అరటి ఆకులో  తిన్న మాముణులు యొక్క ప్రియమైన శిష్యుడు. సుమారు 30 సంవత్సరాలు ఇలా చేశాడని పూర్వాచార్యుల గ్రంథాలలో కీర్తించబడింది. తద్వారా అతను చివరికి సన్యాసిగా మారి పరవస్తు పట్టర్ పిరాన్ జీయర్ అని పేరుగాంచారు.
  • ప్రసాదం వడ్డించడానికి శ్రీవైష్ణవుడు తీసుకున్నప్పుడు, అలా చూస్తూ  ఉండటం ఒక అడ్డంకి. అనువాదకుల గమనిక:    వడ్డించే సేవలో సహాయం అందించాలి.
  • ఇతర శ్రీవైష్ణవులకు వడ్డించడానికి పాత్రను తీసుకోకపోవడం ఒక అడ్డంకి.
  • తదీయారాదనం  చేసేటప్పుడు, ఆతిథ్యం వహించే ఇరువురు దంపతులు భార్యా భర్తలతో సహా అతిథులకు వడ్డించాలి, ఇతర పనివాళ్ళను లేదా సంసారులతో చేయించరాదు.  అలా చేయడం ఒక అడ్డంకి.
  • భోజనం తరువాత, అతిథులు వారి ఎంగిలి అరటి ఆకును వారే తీసే ప్రయత్నం చేయాలి. ఇది శ్రీవైష్ణవుల గృహం అని భావించి గౌరవించాలి. అలా చేయకపోవడం ఒక అడ్డంకి.
  • ఆతిథ్యం వహించేవారు అరటి ఆకును తీసే ప్రయత్నం చేసినా ఆ  బాధ్యతను మనమే వహించే ప్రయత్నం చేయాలి. అలా చేయకపోవడం ఒక అడ్డంకి.
  • అరటి ఆకును తీసేటప్పుడు, తిరుమాళిగలో అన్నం మెతుకులు చిందకుండా జాగ్రత్త పడాలి.
  • ఇతర శ్రీవైష్ణవుల మధ్యలో నుండి ముందు ముందుకి దూసికొని వెళ్లి చేతులు కడుక్కునే ప్రయత్నం చేయడం ఒక అడ్డంకి. మన వంతు వచ్చే వరకు ఓపికగా వేచి ఉండి ఆపై చేతులు కాళ్ళు కడుకోవాలి.
  • ఇతరుల నీటి అవశేషాలుగా పరిగణించి చేతులు, కాళ్ళు మొదలైనవి కడగడానికి వెనుకాడటం,  ఒక అడ్డంకి. అలాంటి అవకాశం కోసం ఎదురుచూడటం అదృష్టంగా భావించాలి.
  • శ్రీవైష్ణవులు ప్రసాదం తీసుకున్న స్థలాన్ని పవిత్రం చేయడం ఒక అడ్డంకి. తరువాత పంక్తిలో భొజనం చేసే శ్రీవైష్ణవుల కోసం  మామూలుగా ఈ స్థలాన్ని శుభ్రం చేయాల్సిన అవసరం ఉంది, కానీ పవిత్రం చేసే అవసరం లేదు. ఇది సాధారణంగా మఠాలలో తిరుమాలిగలలో గమనించవచ్చు, ఒక పంక్తి  శ్రీవైష్ణవులు తిన్న తరువాత, ఆ స్థలాన్ని ఆవు పేడతో శుభ్రం చేస్తారు.
  • బూడిదతో ఆ ప్రదేశాన్ని శుభ్రం చేయడం ఒక అడ్డంకి.
  • అజాగ్రత్తగా  శ్రీవైష్ణవులు ప్రసాదం తిన్న స్థలంపై  అడుగు పెట్టడం ఒక అడ్డంకి.
  • ఇతర శ్రీవైష్ణవులకు ఇవ్వకుండా సున్నంతో  ఆకూ, వక్క,  మనం తీసుకోవడం ఒక అడ్డంకి. అనువాదకుల గమనిక: తదీయారాదనం తరువాత ఆకూ, వక్క సాధారణ పద్ధతి.
  • ఇతర శ్రీవైష్ణవులకిచ్చే తమలపాకుపైన మన అవశేష సున్నం పెట్టి ఇవ్వడం ఒక అడ్డంకి.
  • తదీయారాదనం ఏర్పాటు చేసిన శ్రీవైష్ణవుల గృహంలో అతిథి వచ్చి వంకలు పెట్టడం ఒక అడ్డంకి.
  • ఆతిథ్యం వహించి తదీయారాదనం ఏర్పాటు చేసినవారి యొక్క భావాలను అతిథి గాయపరచుట ఒక అడ్డంకి

తరువాతి భాగం మనం వచ్చే సంచికలో కొనసాగిద్దాము.

అడియేన్ శ్రీదేవి రామానుజ దాసి

హిందీలో : http://ponnadi.blogspot.com/2014/02/virodhi-pariharangal-18.html

మూలము : https://srivaishnavagranthamstelugu.wordpress.com/

ప్రమేయము (గమ్యము) – http://koyil.org
ప్రమాణము (ప్రమాణ గ్రంథములు) – http://granthams.koyil.org
ప్రమాత (ఆచార్యులు) – http://acharyas.koyil.org
శ్రీవైష్ణవ విద్య / పిల్లల కోసం– http://pillai.koyil.org